Παντόγραμμα λέγεται μία φράση (όσο το δυνατόν πιο σύντομη) η οποία περιλαμβάνει και τα 24 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, τουλάχιστον από μία φορά το καθένα. Προέρχεται από τον ελληνογενή αγγλικό όρο pangram (στην ιταλική pangramma ή pantogramma). Τα παντογράμματα, πέρα από την ψυχαγωγική αξία τους, είναι χρήσιμα επίσης στην τυπογραφία,  την ηλεκτρονική έκδοση και τον σχεδιασμό γραμματοσειρών, αφού παρουσιάζουν όλα τα γράμματα του αλφαβήτου.

Το πιο γνωστό και διαδεδομένο παντόγραμμα στην ελληνική γλώσσα είναι το «Ξεσκεπάζω την ψυχοφθόρο βδελυγμία» του κ. Αλέξανδρου Διαμαντίδη, το οποίο αποτελείται από 30 γράμματα. Υπάρχουν αρκετές ακόμα καταγεγραμμένες προσπάθειες για δημιουργία παντογραμμάτων, οι οποίες πλησιάζουν τα 24 γράμματα που είναι το απόλυτο μίνιμουμ, άλλες ποιητικές, άλλες σουρεαλιστικές και άλλες σχετικά δυσνόητες, όπως παρακάτω:

«Δεν βυθίζω φριχτά γκλομπ ψύξης»  (του κ. Παναγιώτη Κονιδάρη, με 26 γράμματα)

«Θα μπλέξω βρίζοντας φυγόδικη ψυχή» (του κ. Λευτέρη-Δικαίου Παπαδέα, με 29 γράμματα)

«Φθηνό μπλε βράδυ, στο Γκάζι ξεψυχώ» (των κ. Παναγιώτη Κονιδάρη και Νίκου Σαραντάκου, με 29 γράμματα )

«Ζαφείρι δέξου πάγκαλο, βαθών ψυχής το σήμα» (35 γράμματα)

«Γαζίες και μυρτιές δεν θα βρω πια στο χρυσαφί ξέφωτο» (43 γράμματα)

«Βρεγμένοι ξυλουργοί πίνουν ψηφιακό ζύθο χωρίς δισταγμό» (48 γράμματα)

«Ο καλύμνιος σφουγγαράς ψιθύρισε πως θα βουτήξει χωρίς να διστάζει»  (56 γράμματα)

Παντογράμματα υπάρχουν και σε άλλες γλώσσες, όπως στην αγγλική («The quick brown fox jumps over the lazy dog») και τη γαλλική («Portez ce vieux whisky au juge blond qui fume»).