Σε προηγούμενες δεκαετίες, όταν ο καταναλωτισμός άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας αλλά οι επιλογές της αγοράς ήταν περιορισμένες, είχε παρατηρηθεί η τάση να χρησιμοποιείται η εμπορική ονομασία αντί της κανονικής ονομασίας του προϊόντος. Αυτό συνέβαινε συνήθως όταν τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες με τις οποίες συνδεόταν το εμπορικό σήμα είχαν αποκτήσει σημαντική θέση στην αγορά, είτε λόγω ξεχωριστής ποιότητας είτε λόγω έλλειψης ανταγωνισμού.

Αυτό το φαινόμενο εξακολουθεί να υφίσταται στις μέρες μας, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άτομα κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας, παρά την εξάπλωση του εμπορίου και του ίντερνετ, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις εμπορικές ονομασίες των προϊόντων. Στο εξωτερικό το φαινόμενο είναι γνωστό με τον όρο generic trademark ή proprietary eponym. Πολλές από αυτές τις λέξεις έχουν πλέον ενσωματωθεί στην καθομιλουμένη και συναντώνται ακόμα και σε λήμματα λεξικών της νεοελληνικής γλώσσας. Μερικές από τις λέξεις οι οποίες χρησιμοποιούνται με αυτόν τον τρόπο, είναι οι εξής:

Τζιπ (Jeep)

Μπλακεντέκερ (Black & Decker)

Κρις-κραφτ (Chris Craft)

Μπικ (BIC)

Τάπερ (Tupperware)

Γουόκμαν (Sony Walkman)

Θερμός (Thermos L.L.C.)

Τζετ σκι (Kawasaki Jet-ski)

Χανζαπλάστ (Hansaplast)

Σπορτέξ (Sportex)

Μπλάνκο (Pelican Blanco)

Σελοτέιπ (Sellotape Co.)

Πούλμαν (Pullman Car & Manufacturing Co.)

Ντέξιον (Dexion)

Καριοφίλι (Carlo e Figli S.R.L.)

Ελβιέλα (ΕΛ.ΒΙ.ΕΛΑ – Ελληνική Βιομηχανία Ελαστικών)

Αφρολέξ

Πετρογκάζ

ΕΒΓΑ